Doświadczalny regenerator termiczny fluidyzacyjny.
Na rysunku 1 przedstawiono stanowisko badawcze. Urządzenie wyposażone jest
w system pomiaru temperatury, który umożliwia regulację i zadanie zakresu temperatury destrukcji termicznej danego spoiwa organicznego. W trakcie procesu regeneracji złoże wypalanej mas było mieszane impulsami powietrza dostarczanego przez porowate dno. Dzielone dno fluidyzacyjne umożliwia sekwencyjne mieszanie złoża, polegające na podawaniu w ustalonej kolejności impulsu powietrza do poszczególnych sekcji – wydzielonych stref dna fluidalnego (rys. 2). Uzupełnieniem komory regeneracyjnej jest wymiennik ciepła działający w przeciwprądzie, w którym odzyskiwane jest ciepło ze spalin do podgrzania powietrza wykorzystywanego
w procesie fluidyzacji regenerowanego złoża zużytej masy formierskiej lub rdzeniowej. Działanie to ogranicza, podczas realizowanego procesu, wychładzanie obrabianego termicznie materiału. Jednocześnie realizowane jest schładzanie spalin powstających
w procesie spalania spoiwa organicznego.
Rys. 1 Stanowisko dobadania regeneracji.
Rys. 2. Schemat ideowy regeneratora termicznego: 1 – komora regeneratora,
2 – łożysko, 3 – gniazdo palnika, 4 – palniki, 5 – zasyp masy zużytej, 6 – wysyp regeneratu, 7 – wymiennik ciepła, 8 – komora powietrza do fluidyzacji, 9 – doprowadzenia powietrza do poszczególnych stref dna fluidalnego, 10 – wlot powietrza do fluidyzacji.